گودی کمر عارضهای است که طی آن ستون فقرات، در قسمت پایینی کمر، دچار انحنایی بهسمت داخل میشود. اصطلاحهای تخصصیتر این عارضه هایپرلوردوزیس (hyperlordosis) و لوردوزیس (lordosis) هستند. گودی کمر میتواند دردناک باشد، زندگی روزمره را مختل کند و، بدتر از همه، به بروز اختلالهای مزمنتر در کمر منجر شود. آنچه در این مطلب بررسی میکنیم، ورزش برای گودی کمر است. پس از مقدمهای کوتاه، که بهمنظور آشنایی بیشتر شما با این عارضه گردآوری شده است، ورزشهای مناسب برای بهبود گودی کمر و تخفیف درد ناشی از آن را معرفی میکنیم. همراه ما باشید.
دلایل و علائم گودی کمر
احتمال بروز گودی کمر در همه افراد، فارغ از گروه سنی و جنسیتشان، وجود دارد، اما در میان کودکان کمسنوسال و زنان بیشتر رایج است. احتمال درگیرشدن زنان با گودی کمر در دورههای قبل و بعد از بارداری بیشتر میشود و نیز احتمال درگیرشدن کسانی که بخش زیادی از روز را مجبور به نشستن هستند.
گودی کمر ممکن است با علائمی همراه باشد که از آن جمله میتوان کمردرد در ناحیه پایینی کمر و ناراحتیهای مرتبط با رشتههای عصبی بدن را برشمرد. این عارضه با اختلالهای مزمنتری نظیر مهرهرانش (لیزخوردگی مهره کمر یا اسپوندیلولیستزیس [spondylolisthesis]: راندهشدن مهرهای بهسمت جلو و قرارگرفتن آن روی مهره زیرین در ستون فقرات) مرتبط است و ممکن است به بروز آنها منجر شود. حالتگیری نامتناسب استخوان لگن در بعضی افراد مسبب اصلی بروز گودی کمر است. کجشدن بیش از اندازه استخوان لگن بهسمت جلو انحنای قسمت پایینی کمر را تحتتأثیر قرار میدهد و شخص جوری به نظر میرسد که انگار بهعمد باسن خود را رو به بیرون گرفته است.
گودی اندک کمر معمولی و رایج است، اما اگر این گودی یا انحنا بیشازحد شود، ممکن است بهمرورزمان باعث بروز ناراحتیها و اختلالهای دیگر شود.
در اغلب موارد، نبودن تعادل میان عضلههای احاطهکننده استخوانهای لگن است که باعث بروز گودی کمر میشود. وقتی درآنِواحد عضلههایی که بههنگام بلندکردن پاها به کار میافتند (عضلههای خمکننده ران [hip flexors]) ضعیف باشند و از سوی دیگر، عضلههایی که بههنگام خمکردن کمر به کار میافتند (عضلههای بازکننده یا منبسطکننده کمر [back extensors]) قوی باشند، احتمال منحرفشدن و خمیدگی نامتعارف استخوان لگن بیشتر میشود. در چنین وضعیتی، حرکتدادن قسمت پایینی کمر دچار محدودیت میشود.